do ministra infrastruktury

w sprawie dystrybucji polskich kart opłaty drogowej przez litewskie podmioty gospodarcze na terenie Litwy i jej negatywnych skutków dla budżetu państwa polskiego

Z posiadanych przeze mnie informacji wynika,że podległe Ministerstwu Infrastruktury Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego podpisało ze stroną litewską porozumienie,na mocy którego podmioty litewskie prowadzą sprzedaż polskich kart opłaty drogowej na terenie Litwy. Istnieje uzasadnione domniemanie,że realizacja tego porozumienia naraża budżet państwa polskiego na wymierne straty.

Możliwość sprzedaży kart przez podmioty litewskie ma również negatywny wpływ na obroty firm polskich,które prowadzą taką sprzedaż na terenie Polski. W konsekwencji skutkuje to mniejszymi wpływami z podatków dochodowego oraz VAT do budżetu państwa. Firmy litewskie odpowiednie podatki odprowadzają bowiem do budżetu swojego kraju.

Niepokojącym jest fakt,że część firm litewskich – jak mnie poinformowali przedstawiciele polskich podmiotów zajmujących się dystrybucją kart opłaty drogowej – dokonuje sprzedaży kart opłaty drogowej bez tzw. dziurkowania daty,co pozwala nieuczciwym kierowcom na wielokrotną jazdę po polskich drogach z tą samą kartą. Jeśli jest tak w rzeczywistości,stanowi to jawne złamanie prawa,a ponadto naraża budżet państwa naszego na znaczne straty.

W związku z powyższym – działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 1996 Nr 73,poz. 350,z późń. zm.) – proszę o odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy jest prawdą,że władze polskie zezwalają na sprzedaż polskich kart opłaty drogowej podmiotom litewskim na terenie Litwy,w sytuacji gdy strona litewska nie przyznała polskim podmiotom gospodarczym podobnego prawa do sprzedaży kart litewskich w Polsce? Jeżeli tak,to jak zdaniem Pana Ministra realizowana jest w tym przypadku zasada wzajemności w stosunkach międzynarodowych?

2. Czy przeprowadzono analizę wpływu przywołanego wyżej porozumienia na dochody budżetu państwa? Jeżeli taką analizę przeprowadzono,proszę o udostępnienie odpowiednich dokumentów.

3. Ustawa o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204,poz. 2088,z późn. zm.) w art. 42 zobowiązuje GDDKiA do sprawowania nadzoru nad prawidłową realizacją wpływów z opłat drogowych. W jaki sposób w ocenie Pana Ministra ten polski urząd może realnie sprawować efektywny nadzór i kontrolę realizacji uprawnienia przyznanego podmiotom litewskim poza granicami naszego kraju? Czy sytuacja taka nie powoduje naruszenia tego artykułu przywołanej ustawy?

Z wyrazami szacunku

Poseł Jarosław Zieliński

Warszawa,dnia 7 listopada 2008 r.